Η διεθνής αναγνώριση της περιθωριοποίησης αλλά και του στιγματισμού παιδιών με διάφορες δυσκολίες από τη μαθητική κοινότητα του κανονικού σχολείου οδήγησε στην αναζήτηση αποτελεσματικών τρόπων συμπερίληψης αυτών των παιδιών.
Ο όρος Συμπεριληπτική Εκπαίδευση έχει δεχτεί διάφορες ερμηνείες τόσο στην ελληνική όσο και στην ξένη βιβλιογραφία. Γενικά αποδεκτός είναι ο ορισμός της Πράσινης Βίβλου της Μ. Βρετανίας, σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά με ειδικές ανάγκες πρέπει να λαμβάνουν την εκπαίδευσή τους στο κανονικό σχολείο αλλά και να συμμετέχουν στο αναλυτικό πρόγραμμα μαζί με τους συμμαθητές τους, όταν αυτό είναι εφικτό. Πρόκειται δηλαδή για πλήρη συνύπαρξη αλλά παράλληλα και συνεκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες στην κανονική τάξη με τους συνομηλίκους τους. Δίνεται έμφαση στην ποιότητα της διδασκαλίας και της συνύπαρξης των μαθητών και όχι τόσο στα μαθησιακά αποτελέσματα.
Δημιουργείται επομένως ένα σχολείο για ΟΛΟΥΣ και τηρείται το αναπόσπαστο δικαίωμα του κάθε μαθητή να συμμετέχει στην εκπαιδευτική διαδικασία, να φοιτά στο σχολείο της γειτονιάς του και να έχει ίσα δικαιώματα και διδακτικές ευκαιρίες με κάθε παιδί της ηλικίας του (Στασινός, 2013).
Η Συμπεριληπτική ή Ολική Εκπαίδευση αποτελεί ιδιαίτερη πρόκληση για τα σχολεία που προσπαθούν να παρέχουν ίσες ευκαιρίες σε όλους τους μαθητές τους. Γι’ αυτό θα πρέπει να υπάρξει αναδιάρθρωση του αναλυτικού σχολικού προγράμματος και σχεδιασμός νέου, ώστε να ανταποκρίνονται όλοι οι μαθητές ανεξαρτήτως επιπέδου. Η επίτευξη θα προέλθει από τη συνεργασία των εκπαιδευτικών της κανονικής τάξης με τους ειδικούς παιδαγωγούς, οι οποίοι πλέον θα συνεργάζονται αλλά και θα συνυπάρχουν. Η ορθή Συμπεριληπτική ή Ολική Εκπαίδευση εξαρτάται από τους εκπαιδευτικούς, καθώς είναι αυτοί που την εφαρμόζουν στην καθημερινή πράξη αλλά και αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να την προωθήσουν.
Ο όρος Συμπεριληπτική Εκπαίδευση έχει δεχτεί διάφορες ερμηνείες τόσο στην ελληνική όσο και στην ξένη βιβλιογραφία. Γενικά αποδεκτός είναι ο ορισμός της Πράσινης Βίβλου της Μ. Βρετανίας, σύμφωνα με τον οποίο τα παιδιά με ειδικές ανάγκες πρέπει να λαμβάνουν την εκπαίδευσή τους στο κανονικό σχολείο αλλά και να συμμετέχουν στο αναλυτικό πρόγραμμα μαζί με τους συμμαθητές τους, όταν αυτό είναι εφικτό. Πρόκειται δηλαδή για πλήρη συνύπαρξη αλλά παράλληλα και συνεκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες στην κανονική τάξη με τους συνομηλίκους τους. Δίνεται έμφαση στην ποιότητα της διδασκαλίας και της συνύπαρξης των μαθητών και όχι τόσο στα μαθησιακά αποτελέσματα.
Δημιουργείται επομένως ένα σχολείο για ΟΛΟΥΣ και τηρείται το αναπόσπαστο δικαίωμα του κάθε μαθητή να συμμετέχει στην εκπαιδευτική διαδικασία, να φοιτά στο σχολείο της γειτονιάς του και να έχει ίσα δικαιώματα και διδακτικές ευκαιρίες με κάθε παιδί της ηλικίας του (Στασινός, 2013).
Η Συμπεριληπτική ή Ολική Εκπαίδευση αποτελεί ιδιαίτερη πρόκληση για τα σχολεία που προσπαθούν να παρέχουν ίσες ευκαιρίες σε όλους τους μαθητές τους. Γι’ αυτό θα πρέπει να υπάρξει αναδιάρθρωση του αναλυτικού σχολικού προγράμματος και σχεδιασμός νέου, ώστε να ανταποκρίνονται όλοι οι μαθητές ανεξαρτήτως επιπέδου. Η επίτευξη θα προέλθει από τη συνεργασία των εκπαιδευτικών της κανονικής τάξης με τους ειδικούς παιδαγωγούς, οι οποίοι πλέον θα συνεργάζονται αλλά και θα συνυπάρχουν. Η ορθή Συμπεριληπτική ή Ολική Εκπαίδευση εξαρτάται από τους εκπαιδευτικούς, καθώς είναι αυτοί που την εφαρμόζουν στην καθημερινή πράξη αλλά και αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να την προωθήσουν.